در چند روز قبل ، حادثه ی دلخراش و وحشتناکی در پایتخت کشور رخ داد. حادثه ای که قلب هم وطنان را به درد آورد و شرح این حادثه در تمامی رسانه ها و شبکات اجتماعی پیچید. من هم برخود واجب دانستم که در این وبلاگ مطلبی با این عنوان داشته باشم:

علّت علمی تخریب ساختمان پلاسکو :

     در ساختمان پلاسکو ، به دلیل اتصالات برقی ، حدود ساعت 7 صبح ، جرقه ای کوچک ایجاد می شود و با رسیدن اکسیژن و وجود پارچه هایی از جنس  پلاستیک ، این آتش تشدید می شود . با وجود این که آتش سوزی به سازمان آتش نشانان اطّلاع داده می شود ، به علت تجمّع مردم ، آتش نشانان فداکار و زمان شناس ، ساعت 9 به این ساختمان می رسند امّا افسوس که در آن زمان آتش بدون وقفه ، کل ساختمان را در محاسره ی خود در می آورد.  در همین مدّت طولانی ، دمای درون ساختمان به 200 درجه ی سانتی گراد می رسد و این دما ، دماییست که هر چیزی را وادار به ذوب شدن می کند و آهن آلاتی که اسکلت اصلی ساختمان را تشکیل می دادند، نرم شده و دیگر تحمّل نگه داری این وزن را نداشتند و این یعنی بروز حادثه ای چند دقیقه ای که جمع کردن خسارات و نخاله هایش ، روزها طول کشید.

افسوس ، افسوس ، افسوس !

 

برگرفته از وبلاگ ردّپای فیزیک